Ameliyathane Yoğun Bakım Ünitelerinde Enfeksiyon Kontrolü: Hasta Güvenliği İçin Kritik Önlemler

Ameliyathane Yoğun Bakım Üniteleri (AYBÜ), hastaların cerrahi müdahaleler sonrasında yakından takip edildiği, hayati fonksiyonlarının desteklendiği ve komplikasyonların önlenmeye çalışıldığı kritik öneme sahip birimlerdir. Bu ünitelerde yatan hastalar, cerrahi travma, altta yatan hastalıklar ve invaziv prosedürlerin uygulanması nedeniyle enfeksiyonlara karşı oldukça savunmasızdır. Bu nedenle, AYBÜ'lerde enfeksiyon kontrolü, hasta güvenliğinin sağlanması ve mortalite ile morbiditenin azaltılması açısından hayati bir öneme sahiptir. Bu yazıda, AYBÜ'lerde enfeksiyon kontrolünün önemi, enfeksiyon risk faktörleri, enfeksiyon kontrol stratejileri ve bu stratejilerin uygulanmasında dikkat edilmesi gereken hususlar detaylı bir şekilde ele alınacaktır.

AYBÜ'lerde Enfeksiyon Kontrolünün Önemi

AYBÜ'lerde enfeksiyon kontrolünün önemi çok boyutludur. Enfeksiyonlar, hastaların iyileşme sürecini uzatır, hastanede kalış süresini artırır, tedavi maliyetlerini yükseltir ve en önemlisi mortalite ve morbidite oranlarını artırır. AYBÜ'lerde gelişen enfeksiyonlar, özellikle bağışıklık sistemi zayıflamış ve çoklu organ yetmezliği olan hastalarda ölümcül sonuçlara yol açabilir. Bu nedenle, enfeksiyonların önlenmesi ve kontrol altına alınması, AYBÜ'lerdeki hasta bakımının ayrılmaz bir parçasıdır.

Enfeksiyon kontrolünün önemi şu şekilde özetlenebilir:

• Hasta Güvenliğinin Sağlanması: Enfeksiyonlar, hastaların sağlık durumunu ciddi şekilde tehdit eder. Enfeksiyon kontrol önlemleri, hastaların enfeksiyon kapma riskini azaltarak güvenli bir ortamda tedavi olmalarını sağlar.
• Mortalite ve Morbiditenin Azaltılması: Enfeksiyonlar, özellikle kritik hastalarda mortalite ve morbidite oranlarını artırır. Enfeksiyon kontrol önlemleri, bu oranları düşürerek hastaların yaşam kalitesini artırır.
• Hastanede Kalış Süresinin Kısaltılması: Enfeksiyonlar, hastaların hastanede kalış süresini uzatır. Enfeksiyon kontrol önlemleri, hastaların daha hızlı iyileşmesini sağlayarak hastanede kalış süresini kısaltır.
• Tedavi Maliyetlerinin Düşürülmesi: Enfeksiyonlar, tedavi maliyetlerini önemli ölçüde artırır. Enfeksiyon kontrol önlemleri, enfeksiyonların önlenmesi ve kontrol altına alınması yoluyla tedavi maliyetlerini düşürür.
• Antibiyotik Direncinin Önlenmesi: Enfeksiyonların tedavisinde kullanılan antibiyotiklerin aşırı ve gereksiz kullanımı, antibiyotik direncine yol açar. Enfeksiyon kontrol önlemleri, enfeksiyonların önlenmesi yoluyla antibiyotik kullanımını azaltır ve antibiyotik direncinin gelişimini yavaşlatır.

AYBÜ'lerde Enfeksiyon Risk Faktörleri

AYBÜ'lerde enfeksiyon riskini artıran birçok faktör bulunmaktadır. Bu faktörler, hastaya, sağlık personeline ve çevreye bağlı olabilir. Risk faktörlerinin bilinmesi, enfeksiyon kontrol stratejilerinin belirlenmesinde ve uygulanmasında önemli bir rol oynar.

Hastaya Bağlı Risk Faktörleri

Hastaya bağlı risk faktörleri, hastanın genel sağlık durumu, altta yatan hastalıkları, yaş ve bağışıklık sistemi gibi özelliklerini içerir. Bu faktörler, hastanın enfeksiyonlara karşı duyarlılığını artırır.

• Yaş: Yaşlı ve çok genç hastalar, bağışıklık sistemlerinin zayıf olması nedeniyle enfeksiyonlara karşı daha duyarlıdır.
• Altta Yatan Hastalıklar: Diyabet, kronik akciğer hastalığı, böbrek yetmezliği, kanser ve bağışıklık yetmezliği gibi altta yatan hastalıkları olan hastalar, enfeksiyonlara karşı daha savunmasızdır.
• Bağışıklık Sistemi Baskılanması: İmmünsüpresan ilaç kullanan, kemoterapi alan veya HIV/AIDS gibi bağışıklık sistemini baskılayan hastalarda enfeksiyon riski artar.
• Beslenme Durumu: Malnütrisyon, bağışıklık sistemini zayıflatarak enfeksiyon riskini artırır.
• Obezite: Obezite, bağışıklık sistemini etkileyerek enfeksiyon riskini artırır ve yara iyileşmesini geciktirir.
• Cerrahi Girişim: Cerrahi girişimler, cilt bariyerini bozarak enfeksiyon riskini artırır. Özellikle büyük ve uzun süren cerrahi girişimlerde enfeksiyon riski daha yüksektir.
• İnvaziv Prosedürler: Santral venöz kateter (SVK), üriner kateter, endotrakeal tüp ve mekanik ventilasyon gibi invaziv prosedürler, enfeksiyon riskini önemli ölçüde artırır.
• Antibiyotik Kullanımı: Geniş spektrumlu antibiyotiklerin uzun süreli kullanımı, normal flora dengesini bozarak dirençli mikroorganizmaların kolonizasyonuna ve enfeksiyonlarına yol açabilir.

Sağlık Personeline Bağlı Risk Faktörleri

Sağlık personeli, enfeksiyonların yayılmasında önemli bir rol oynayabilir. Özellikle el hijyenine uyulmaması, uygun kişisel koruyucu ekipman (KKD) kullanılmaması ve aseptik tekniklere dikkat edilmemesi, enfeksiyon riskini artırır.

• El Hijyeni Uyumsuzluğu: El hijyeni, enfeksiyonların yayılmasını önlemede en etkili yöntemlerden biridir. El hijyenine uyulmaması, mikroorganizmaların hastalara ve diğer sağlık personeline bulaşmasına neden olabilir.
• Kişisel Koruyucu Ekipman (KKD) Kullanım Eksikliği: Eldiven, maske, gözlük ve önlük gibi KKD'lerin uygun şekilde kullanılmaması, sağlık personelinin ve hastaların enfeksiyonlara maruz kalma riskini artırır.
• Aseptik Tekniklere Uyumsuzluk: İnvaziv prosedürler sırasında aseptik tekniklere uyulmaması, enfeksiyon riskini artırır.
• Enfeksiyon Kontrol Eğitim Eksikliği: Enfeksiyon kontrol konusunda yeterli eğitim almamış sağlık personeli, enfeksiyon risklerini tanımakta ve uygun önlemleri almakta zorlanabilir.
• Yoğun İş Yükü ve Stres: Yoğun iş yükü ve stres, sağlık personelinin dikkatini dağıtabilir ve enfeksiyon kontrol önlemlerine uyumunu azaltabilir.

Çevreye Bağlı Risk Faktörleri

Çevre, enfeksiyonların yayılması için bir kaynak olabilir. Özellikle yetersiz temizlik ve dezenfeksiyon, kontamine ekipman ve tıbbi atıkların uygun şekilde yönetilmemesi, enfeksiyon riskini artırır.

• Yetersiz Temizlik ve Dezenfeksiyon: AYBÜ'lerdeki yüzeylerin, ekipmanların ve tıbbi cihazların yetersiz temizlenmesi ve dezenfekte edilmesi, mikroorganizmaların yayılmasına neden olabilir.
• Kontamine Ekipman ve Cihazlar: Kontamine solunum cihazları, monitörler, infüzyon pompaları ve diğer tıbbi cihazlar, enfeksiyonların yayılması için bir kaynak olabilir.
• Tıbbi Atıkların Uygun Şekilde Yönetilmemesi: Tıbbi atıkların uygun şekilde ayrıştırılmaması, toplanmaması ve bertaraf edilmemesi, enfeksiyon riskini artırır.
• Hava Kalitesi: AYBÜ'lerdeki hava kalitesi, enfeksiyonların yayılmasını etkileyebilir. Yetersiz havalandırma ve filtrasyon sistemleri, havada asılı kalan mikroorganizmaların yayılmasına neden olabilir.
• Su Kaynakları: Kontamine su kaynakları, özellikle bağışıklık sistemi zayıflamış hastalarda enfeksiyonlara yol açabilir.
• Kalabalık Ortam: AYBÜ'lerdeki kalabalık ortam, enfeksiyonların yayılma riskini artırır.

AYBÜ'lerde Enfeksiyon Kontrol Stratejileri

AYBÜ'lerde enfeksiyon kontrolü, multidisipliner bir yaklaşım gerektirir. Bu yaklaşım, enfeksiyonların önlenmesi, erken tanısı ve etkili tedavisini içerir. Enfeksiyon kontrol stratejileri, kanıta dayalı uygulamalara ve güncel rehberlere dayanmalıdır. Etkili bir enfeksiyon kontrol programı, aşağıdaki temel bileşenleri içermelidir:

1. Enfeksiyon Kontrol Ekibi

AYBÜ'lerde etkili bir enfeksiyon kontrol programının olmazsa olmazı, bir enfeksiyon kontrol ekibinin oluşturulmasıdır. Bu ekip, enfeksiyon kontrol uzmanı, enfeksiyon hastalıkları uzmanı, mikrobiyoloji uzmanı, hemşireler ve diğer sağlık profesyonellerinden oluşmalıdır. Enfeksiyon kontrol ekibinin temel görevleri şunlardır:

• Enfeksiyon Sürveyansı: AYBÜ'lerde gelişen enfeksiyonların düzenli olarak izlenmesi ve kaydedilmesi.
• Enfeksiyon Kontrol Politikalarının Geliştirilmesi ve Uygulanması: Kanıta dayalı enfeksiyon kontrol politikalarının geliştirilmesi ve uygulanmasının sağlanması.
• Enfeksiyon Kontrol Eğitimlerinin Verilmesi: Sağlık personelinin enfeksiyon kontrol konusunda düzenli olarak eğitilmesi.
• Enfeksiyon Salgınlarının Yönetimi: Enfeksiyon salgınlarının erken tespiti, kontrol altına alınması ve yayılmasının önlenmesi.
• Veri Analizi ve Raporlama: Enfeksiyon sürveyans verilerinin analiz edilmesi ve enfeksiyon kontrol programının etkinliğinin değerlendirilmesi.
• Danışmanlık Hizmeti: Sağlık personeline enfeksiyon kontrol konusunda danışmanlık hizmeti verilmesi.

2. El Hijyeni

El hijyeni, enfeksiyonların yayılmasını önlemede en etkili ve en basit yöntemlerden biridir. AYBÜ'lerde el hijyeni, beş endikasyonda (Hastaya dokunmadan önce, aseptik bir işlem yapmadan önce, vücut sıvılarına maruz kaldıktan sonra, hastaya dokunduktan sonra ve hastanın çevresine dokunduktan sonra) ve doğru teknikle (sabun ve su veya alkol bazlı el antiseptiği kullanarak) yapılmalıdır.

El hijyeninin önemi ve uygulanması ile ilgili dikkat edilmesi gereken hususlar:

• El Hijyeni Eğitimleri: Sağlık personelinin el hijyeni konusunda düzenli olarak eğitilmesi ve uygulamaların gözlemlenmesi.
• Alkol Bazlı El Antiseptiklerinin Kullanımı: Alkol bazlı el antiseptiklerinin, sabun ve suyun bulunmadığı veya el yıkamanın pratik olmadığı durumlarda kullanılması.
• El Yıkama Tesislerinin Erişilebilirliği: Lavaboların ve el antiseptiklerinin, sağlık personelinin kolayca erişebileceği yerlerde bulunması.
• Tırnakların Kısa ve Temiz Tutulması: Tırnakların kısa ve temiz tutulması, mikroorganizmaların üremesini engeller.
• Yapay Tırnak ve Oje Kullanımının Kısıtlanması: Yapay tırnak ve oje, mikroorganizmaların üremesi için uygun bir ortam oluşturur ve el hijyenini zorlaştırır.

3. Kişisel Koruyucu Ekipman (KKD) Kullanımı

KKD, sağlık personelinin ve hastaların enfeksiyonlara maruz kalma riskini azaltmak için kullanılan bariyerlerdir. AYBÜ'lerde kullanılan KKD'ler arasında eldiven, maske, gözlük ve önlük bulunur. KKD'nin doğru seçimi, uygun şekilde kullanılması ve güvenli bir şekilde çıkarılması, enfeksiyon kontrolü için önemlidir.

KKD kullanımı ile ilgili dikkat edilmesi gereken hususlar:

• Eldiven Kullanımı: Eldivenler, hastanın vücut sıvılarına veya kontamine yüzeylere temas etmeden önce giyilmeli ve her hasta arasında değiştirilmelidir.
• Maske Kullanımı: Maskeler, solunum yoluyla bulaşan enfeksiyonların yayılmasını önlemek için kullanılmalıdır. N95 maskeleri, aerosol oluşturan işlemler sırasında kullanılmalıdır.
• Gözlük/Yüz Koruyucu Kullanımı: Gözlük veya yüz koruyucular, vücut sıvılarının sıçrama riski olan durumlarda kullanılmalıdır.
• Önlük Kullanımı: Önlükler, hastanın vücut sıvılarına maruz kalma riski olan durumlarda giyilmelidir.
• KKD'nin Doğru Çıkarılması ve İmhası: KKD'nin kontamine yüzeylere temas etmeden çıkarılması ve uygun şekilde imha edilmesi, enfeksiyon riskini azaltır.

4. İzolasyon Önlemleri

İzolasyon önlemleri, enfekte veya kolonize hastaların diğer hastalara ve sağlık personeline enfeksiyon bulaştırmasını önlemek için kullanılan stratejilerdir. AYBÜ'lerde kullanılan izolasyon önlemleri arasında standart önlemler, temas izolasyonu, damlacık izolasyonu ve hava yolu izolasyonu bulunur.

İzolasyon önlemleri ile ilgili dikkat edilmesi gereken hususlar:

• Standart Önlemler: Tüm hastalar için uygulanması gereken temel enfeksiyon kontrol önlemleridir. El hijyeni, KKD kullanımı, solunum hijyeni, güvenli enjeksiyon uygulamaları ve atık yönetimi gibi uygulamaları içerir.
• Temas İzolasyonu: Cilt enfeksiyonları, dirençli mikroorganizmalarla kolonizasyon veya enfeksiyon gibi durumlarda kullanılır. Eldiven ve önlük kullanımı zorunludur.
• Damlacık İzolasyonu: Öksürme, hapşırma veya konuşma sırasında yayılan büyük damlacıklarla bulaşan enfeksiyonlar için kullanılır. Maske kullanımı zorunludur.
• Hava Yolu İzolasyonu: Havada asılı kalan küçük partiküllerle bulaşan enfeksiyonlar için kullanılır. N95 maskesi kullanımı ve negatif basınçlı odalarda hasta izolasyonu gereklidir.
• İzolasyon Protokollerinin Uygulanması: İzolasyon önlemlerinin doğru bir şekilde uygulanması için yazılı protokollerin oluşturulması ve sağlık personelinin bu protokollere uyması sağlanmalıdır.
• Hasta ve Aile Eğitimi: İzolasyon önlemleri hakkında hasta ve ailelerinin bilgilendirilmesi ve işbirliğinin sağlanması önemlidir.

5. Çevre Temizliği ve Dezenfeksiyonu

AYBÜ'lerdeki yüzeylerin, ekipmanların ve tıbbi cihazların düzenli olarak temizlenmesi ve dezenfekte edilmesi, mikroorganizmaların yayılmasını önlemek için önemlidir. Temizlik ve dezenfeksiyon işlemleri, uygun yöntemlerle ve uygun dezenfektanlarla yapılmalıdır.

Çevre temizliği ve dezenfeksiyonu ile ilgili dikkat edilmesi gereken hususlar:

• Temizlik ve Dezenfeksiyon Protokollerinin Oluşturulması: AYBÜ'lerdeki yüzeylerin, ekipmanların ve tıbbi cihazların ne sıklıkta ve hangi yöntemlerle temizlenmesi ve dezenfekte edilmesi gerektiğini belirten yazılı protokollerin oluşturulması.
• Uygun Dezenfektanların Kullanımı: Yüzeylerin ve ekipmanların türüne göre uygun dezenfektanların seçilmesi ve doğru konsantrasyonda kullanılması.
• Temizlik Personelinin Eğitimi: Temizlik personelinin temizlik ve dezenfeksiyon yöntemleri konusunda eğitilmesi ve uygulamaların denetlenmesi.
• Tıbbi Cihazların Sterilizasyonu veya Yüksek Düzey Dezenfeksiyonu: Kritik tıbbi cihazların sterilizasyonu veya yüksek düzey dezenfeksiyonu sağlanmalıdır.
• Atık Yönetimi: Tıbbi atıkların uygun şekilde ayrıştırılması, toplanması ve bertaraf edilmesi, enfeksiyon riskini azaltır.

6. Sürveyans ve Veri Analizi

AYBÜ'lerde enfeksiyon sürveyansı, enfeksiyonların düzenli olarak izlenmesi ve kaydedilmesidir. Sürveyans verileri, enfeksiyon kontrol programının etkinliğinin değerlendirilmesinde ve iyileştirme alanlarının belirlenmesinde kullanılır. Veri analizi, enfeksiyon oranlarındaki değişiklikleri, risk faktörlerini ve salgınları tespit etmeye yardımcı olur.

Sürveyans ve veri analizi ile ilgili dikkat edilmesi gereken hususlar:

• Enfeksiyon Tanımlarının Kullanılması: Enfeksiyonların tanımlanmasında standart enfeksiyon tanımlarının kullanılması, verilerin karşılaştırılabilirliğini sağlar.
• Aktif Sürveyans: Hasta dosyalarının, laboratuvar sonuçlarının ve diğer kaynakların düzenli olarak incelenerek enfeksiyonların tespit edilmesi.
• Hedefli Sürveyans: Özellikle yüksek riskli hastalar veya belirli prosedürlerle ilişkili enfeksiyonların izlenmesi.
• Veri Analizi ve Raporlama: Sürveyans verilerinin düzenli olarak analiz edilmesi ve enfeksiyon kontrol ekibine, hastane yönetimine ve ilgili diğer birimlere raporlanması.
• Geri Bildirim: Sürveyans sonuçlarının sağlık personeliyle paylaşılması ve iyileştirme önerilerinin sunulması.

7. Antimikrobiyal Yönetim Programı (AMP)

Antimikrobiyal yönetim programı (AMP), antibiyotiklerin uygun kullanımını teşvik etmeyi ve antibiyotik direncini azaltmayı amaçlayan bir programdır. AYBÜ'lerde AMP, antibiyotiklerin gereksiz ve aşırı kullanımını önleyerek dirençli mikroorganizmaların gelişimini yavaşlatır ve hasta sonuçlarını iyileştirir.

Antimikrobiyal yönetim programı ile ilgili dikkat edilmesi gereken hususlar:

• Antibiyotik Kullanım Politikalarının Oluşturulması: Antibiyotiklerin ne zaman, hangi dozda ve ne kadar süreyle kullanılması gerektiğini belirten yazılı politikaların oluşturulması.
• Antibiyotik Kullanımının İzlenmesi: Antibiyotik kullanımının düzenli olarak izlenmesi ve gereksiz kullanımların tespit edilmesi.
• Antibiyotik Kısıtlaması: Bazı antibiyotiklerin kullanımının kısıtlanması veya enfeksiyon hastalıkları uzmanının onayıyla kullanılması.
• Antibiyotik Duyarlılık Testlerinin Yapılması: Enfeksiyon etkenlerinin antibiyotik duyarlılıklarının belirlenmesi ve tedavi seçiminde bu sonuçların dikkate alınması.
• Eğitim ve Farkındalık: Sağlık personelinin antibiyotik direnci ve uygun antibiyotik kullanımı konusunda eğitilmesi ve farkındalığın artırılması.

8. Eğitim ve Farkındalık

Enfeksiyon kontrolünün etkinliği, sağlık personelinin bilgi düzeyi ve farkındalığı ile doğrudan ilişkilidir. AYBÜ'lerde enfeksiyon kontrol eğitimleri, tüm sağlık personelini kapsamalı ve düzenli olarak güncellenmelidir. Eğitimler, el hijyeni, KKD kullanımı, izolasyon önlemleri, çevre temizliği ve dezenfeksiyonu, sürveyans ve antimikrobiyal yönetim gibi konuları içermelidir.

Eğitim ve farkındalık ile ilgili dikkat edilmesi gereken hususlar:

• Düzenli Eğitim Programları: Tüm sağlık personeli için düzenli enfeksiyon kontrol eğitim programları düzenlenmesi.
• Eğitim Materyalleri: Yazılı protokoller, broşürler, posterler ve diğer eğitim materyallerinin kullanılması.
• Uygulamalı Eğitimler: El hijyeni, KKD kullanımı ve diğer enfeksiyon kontrol uygulamalarının uygulamalı olarak gösterilmesi.
• Geri Bildirim: Eğitimlerin etkinliğinin değerlendirilmesi ve geri bildirimlerin alınması.
• Farkındalık Kampanyaları: El hijyeni günleri, enfeksiyon kontrol haftaları gibi farkındalık kampanyalarının düzenlenmesi.

AYBÜ'lerde Enfeksiyon Kontrolünde Karşılaşılan Zorluklar

AYBÜ'lerde enfeksiyon kontrolü, birçok zorlukla karşılaşılabilen karmaşık bir süreçtir. Bu zorlukların üstesinden gelmek, etkili bir enfeksiyon kontrol programının uygulanması için önemlidir.

• Kaynak Kısıtlamaları: Enfeksiyon kontrol programları için yeterli kaynak (personel, ekipman, malzeme) ayrılmaması.
• Personel Eksikliği: AYBÜ'lerde personel eksikliği, enfeksiyon kontrol önlemlerine uyumu zorlaştırabilir.
• Uyumsuzluk: Sağlık personelinin enfeksiyon kontrol önlemlerine uymakta isteksiz olması veya uyum sağlayamaması.
• Dirençli Mikroorganizmalar: Dirençli mikroorganizmaların yayılması, enfeksiyon kontrolünü zorlaştırır.
• Yeni Teknolojiler: Yeni tıbbi cihazlar ve teknolojiler, enfeksiyon kontrol açısından yeni zorluklar yaratabilir.
• Hasta Davranışları: Hastaların enfeksiyon kontrol önlemlerine uymaması (örneğin, kateteri çekmesi, yara bölgesine dokunması).
• İletişim Eksikliği: Sağlık personeli arasında iletişim eksikliği, enfeksiyon kontrol önlemlerinin koordineli bir şekilde uygulanmasını engelleyebilir.

Enfeksiyon Kontrol Programının Başarısını Değerlendirme

Enfeksiyon kontrol programının başarısını değerlendirmek için çeşitli yöntemler kullanılabilir. Bu yöntemler, enfeksiyon oranlarının izlenmesi, enfeksiyon kontrol önlemlerine uyumun değerlendirilmesi ve maliyet-etkililik analizleri gibi uygulamaları içerir.

• Enfeksiyon Oranlarının İzlenmesi: AYBÜ'lerde gelişen enfeksiyonların oranlarının düzenli olarak izlenmesi ve önceki dönemlerle karşılaştırılması.
• Enfeksiyon Kontrol Önlemlerine Uyumun Değerlendirilmesi: El hijyeni, KKD kullanımı, izolasyon önlemleri ve çevre temizliği gibi enfeksiyon kontrol önlemlerine uyumun gözlemlenmesi ve kaydedilmesi.
• Maliyet-Etkililik Analizleri: Enfeksiyon kontrol programının maliyetlerinin ve faydalarının değerlendirilmesi.
• Hasta Memnuniyeti: Hastaların enfeksiyon kontrol uygulamalarıyla ilgili memnuniyetinin ölçülmesi.
• Personel Geri Bildirimleri: Sağlık personelinin enfeksiyon kontrol programı ile ilgili geri bildirimlerinin alınması.

Sonuç

Ameliyathane Yoğun Bakım Ünitelerinde enfeksiyon kontrolü, hasta güvenliğinin sağlanması ve mortalite ile morbiditenin azaltılması açısından hayati bir öneme sahiptir. Etkili bir enfeksiyon kontrol programı, multidisipliner bir yaklaşım gerektirir ve enfeksiyonların önlenmesi, erken tanısı ve etkili tedavisini içermelidir. Bu program, enfeksiyon kontrol ekibinin oluşturulması, el hijyeni, KKD kullanımı, izolasyon önlemleri, çevre temizliği ve dezenfeksiyonu, sürveyans ve veri analizi, antimikrobiyal yönetim programı, eğitim ve farkındalık gibi temel bileşenleri içermelidir. AYBÜ'lerde enfeksiyon kontrolünde karşılaşılan zorlukların üstesinden gelmek ve enfeksiyon kontrol programının başarısını değerlendirmek, sürekli iyileştirme için önemlidir. Unutulmamalıdır ki, enfeksiyon kontrolü sadece bir prosedür değil, aynı zamanda bir kültürdür. Bu kültürün AYBÜ'lerde yerleşmesi, hasta güvenliğinin sağlanması ve sağlık hizmetlerinin kalitesinin artırılması için vazgeçilmezdir.