Yoğun BakımAnesteziyolojiGöğüs CerrahisiKardiyolojiPulmonoloji

Göğüs Cerrahisi Yoğun Bakımında Sık Karşılaşılan Komplikasyonlar ve Yönetimi

Göğüs cerrahisi, akciğer kanseri, özofagus kanseri, mediasten tümörleri ve diğer torasik patolojiler gibi çeşitli durumların tedavisinde önemli bir rol oynar. Bu tür cerrahiler genellikle karmaşıktır ve ameliyat sonrası dönemde yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) yakın takip ve yönetim gerektirir. Göğüs cerrahisi YBÜ'sünde, hastaların hayati fonksiyonları sürekli izlenir ve olası komplikasyonların erken teşhisi ve tedavisi amaçlanır. Bu yazıda, göğüs cerrahisi YBÜ'sünde en sık karşılaşılan komplikasyonları ve bunların yönetim stratejilerini ayrıntılı olarak inceleyeceğiz.

I. Solunumsal Komplikasyonlar

Göğüs cerrahisi sonrası solunumsal komplikasyonlar, morbidite ve mortaliteyi önemli ölçüde etkileyen en yaygın sorunlardandır. Bu komplikasyonlar, cerrahi travma, anestezi etkileri, ağrı, pulmoner ödem, enfeksiyon ve mevcut akciğer hastalığı gibi çeşitli faktörlerden kaynaklanabilir.

A. Akciğer Atelektazisi

Tanım: Atelektazi, akciğerin bir kısmının veya tamamının çökmesi durumudur. Göğüs cerrahisi sonrası en sık görülen solunumsal komplikasyonlardan biridir.

Nedenleri:

• Ağrı nedeniyle yetersiz solunum
• Mukus tıkaçları
• Diyafram disfonksiyonu
• Anestezi etkileri

Tanı:

• Fizik muayene (solunum seslerinde azalma veya yokluk)
• Göğüs röntgeni (akciğerde çökme alanları)
• Bilgisayarlı tomografi (BT) (daha detaylı görüntüleme)

Yönetim:

• Erken mobilizasyon: Hastanın mümkün olan en kısa sürede ayağa kalkması ve hareket etmesi atelektazi riskini azaltır.
• Ağrı kontrolü: Etkili ağrı yönetimi, hastanın derin nefes almasını ve öksürmesini kolaylaştırır.
• Derin nefes egzersizleri: Derin nefes alıp verme, akciğerlerin havalanmasını artırır.
• Öksürme egzersizleri: Balgamın temizlenmesine yardımcı olur.
• Pozitif ekspirasyon sonu basıncı (PEEP): PEEP, akciğerleri açık tutmaya yardımcı olan bir ventilasyon stratejisidir.
• Bronkoskopi: Mukus tıkaçlarının temizlenmesi için bronkoskopi gerekebilir.

B. Pnömoni

Tanım: Pnömoni, akciğer dokusunun enfeksiyonudur.

Nedenleri:

• Aspirasyon
• Ventilatör ilişkili pnömoni (VİP)
• Bağışıklık sisteminin baskılanması
• Atelektazi sonrası sekonder enfeksiyon

Tanı:

• Fizik muayene (ral, ronküs)
• Göğüs röntgeni (akciğerde infiltrasyon)
• Balga kültürü (etken mikroorganizmanın belirlenmesi)
• Kan kültürü (bakteremi varlığının araştırılması)

Yönetim:

• Antibiyotik tedavisi: Etken mikroorganizmaya uygun antibiyotik tedavisi başlanmalıdır.
• Solunum desteği: Oksijen tedavisi, non-invaziv ventilasyon (NIV) veya mekanik ventilasyon gerekebilir.
• Sıvı dengesinin sağlanması: Hidrasyonun sağlanması ve aşırı yüklenmeden kaçınılması önemlidir.
• Beslenme desteği: Yeterli beslenme, bağışıklık sistemini güçlendirir.
• Göğüs fizyoterapisi: Balgamın temizlenmesine yardımcı olur.

C. Akut Solunum Sıkıntısı Sendromu (ARDS)

Tanım: ARDS, akciğerlerin yaygın inflamasyonu ve hasarı ile karakterize, hayatı tehdit eden bir durumdur.

Nedenleri:

• Sepsis
• Aspirasyon
• Akciğer kontüzyonu
• Transfüzyon ilişkili akut akciğer hasarı (TRALI)
• Pnömoni

Tanı:

• Akut başlangıç
• Bilateral akciğer infiltrasyonları (göğüs röntgeni veya BT)
• PaO2/FiO2 oranının ≤ 300 mmHg olması
• Kardiyojenik pulmoner ödemin dışlanması

Yönetim:

• Mekanik ventilasyon: Düşük tidal volüm (6 mL/kg ideal vücut ağırlığı) ve yüksek PEEP ile akciğer koruyucu ventilasyon stratejileri uygulanmalıdır.
• Prone pozisyonu: Hastanın yüzüstü yatırılması, akciğerlerin havalanmasını iyileştirebilir.
• Nöromüsküler blokaj: Ventilasyon uyumunu iyileştirmek için nöromüsküler blokaj gerekebilir.
• Sıvı yönetimi: Konservatif sıvı yönetimi, pulmoner ödemi azaltmaya yardımcı olur.
• Vazopressörler: Gerekirse, kan basıncını desteklemek için vazopressörler kullanılabilir.
• Ekstrakorporeal membran oksijenasyonu (ECMO): Şiddetli ARDS vakalarında ECMO, akciğerlerin dinlenmesini sağlar.

D. Bronkospazm

Tanım: Bronkospazm, bronşların daralması sonucu hava akışının kısıtlanmasıdır.

Nedenleri:

• Anestezi ilaçları
• Endotrakeal tüp irritasyonu
• Alerjik reaksiyonlar
• Astım veya KOAH alevlenmesi

Tanı:

• Hırıltılı solunum
• Solunum sıkıntısı
• Oksijen saturasyonunda düşme

Yönetim:

• Bronkodilatörler: Beta-2 agonistler (albuterol) ve antikolinerjikler (ipratropium) inhalasyon yoluyla verilir.
• Kortikosteroidler: Sistemik kortikosteroidler, inflamasyonu azaltmaya yardımcı olur.
• Magnezyum sülfat: Şiddetli bronkospazm vakalarında intravenöz magnezyum sülfat düşünülebilir.
• Epinefrin: Anafilaktik reaksiyonlarda epinefrin kullanılabilir.
• Mekanik ventilasyon: Şiddetli vakalarda mekanik ventilasyon gerekebilir.

E. Ampiyem

Tanım: Ampiyem, plevra boşluğunda irin birikmesidir.

Nedenleri:

• Pnömoni komplikasyonu
• Özofagus perforasyonu
• Göğüs cerrahisi sonrası enfeksiyon
• Mediastinit komplikasyonu

Tanı:

• Fizik muayene (solunum seslerinde azalma, plevral frotman)
• Göğüs röntgeni (plevra efüzyonu)
• Torasentez (plevra sıvısının alınması ve incelenmesi)
• Plevra sıvısı kültürü (etken mikroorganizmanın belirlenmesi)
• Bilgisayarlı tomografi (BT) (loküle efüzyonların değerlendirilmesi)

Yönetim:

• Antibiyotik tedavisi: Etken mikroorganizmaya uygun antibiyotik tedavisi başlanmalıdır.
• Drenaj: Torasentez veya tüp torakostomi ile plevra boşluğundaki irin boşaltılmalıdır.
• Fibrolitik tedavi: Loküle efüzyonların çözülmesine yardımcı olabilir.
• Cerrahi debridman: Kronik veya kompleks ampiyem vakalarında cerrahi debridman gerekebilir. (Dekortikasyon)

II. Kardiyovasküler Komplikasyonlar

Göğüs cerrahisi, kardiyovasküler sistemi doğrudan etkileyebilir ve çeşitli kardiyovasküler komplikasyonlara yol açabilir. Bu komplikasyonlar, mevcut kalp hastalığı, cerrahi stres, sıvı dengesi değişiklikleri ve ağrı gibi faktörlerden kaynaklanabilir.

A. Aritmiler

Tanım: Aritmiler, kalp atış hızının veya ritminin anormal olmasıdır.

Nedenleri:

• Cerrahi stres
• Elektrolit dengesizlikleri (hipokalemi, hipomagnezemi)
• Hipoksi
• Miyokardiyal iskemi
• İlaç yan etkileri

Tanı:

• Elektrokardiyogram (EKG)
• Holter monitörü (sürekli EKG kaydı)

Yönetim:

• Elektrolit dengesizliklerinin düzeltilmesi: Potasyum ve magnezyum seviyelerinin normal aralıkta tutulması önemlidir.
• Hipoksinin düzeltilmesi: Oksijen tedavisi veya ventilasyon desteği gerekebilir.
• Anti-aritmik ilaçlar: Aritmi tipine göre anti-aritmik ilaçlar (amiodaron, lidokain) kullanılabilir.
• Kardiyoversiyon veya defibrilasyon: Hayatı tehdit eden aritmilerde kardiyoversiyon veya defibrilasyon gerekebilir.
• Pacemaker: Bradikardi veya atriyoventriküler blok vakalarında geçici veya kalıcı pacemaker gerekebilir.

B. Miyokardiyal İskemi / Enfarktüs

Tanım: Miyokardiyal iskemi, kalp kasına yetersiz kan akımı sonucu oksijen eksikliği oluşmasıdır. Enfarktüs ise, kalp kasının kalıcı hasar görmesidir.

Nedenleri:

• Koroner arter hastalığı
• Cerrahi stres
• Hipotansiyon
• Taşikardi

Tanı:

• Göğüs ağrısı
• EKG değişiklikleri (ST segment elevasyonu veya depresyonu, T dalgası inversiyonu)
• Kardiyak enzimlerde (troponin) yükselme

Yönetim:

• Oksijen tedavisi: Kalp kasına oksijen sunumunu artırır.
• Ağrı kontrolü: Morfin veya diğer analjezikler kullanılabilir.
• Nitratlar: Koroner arterleri genişleterek kan akımını artırır.
• Beta blokerler: Kalp hızını ve kan basıncını düşürerek kalp yükünü azaltır.
• Aspirin ve klopidogrel: Pıhtı oluşumunu engelleyerek koroner arterlerin açık kalmasına yardımcı olur.
• Anjiyoplasti veya koroner arter bypass greftleme (KABG): Gerekirse, koroner arterlerin yeniden kanlanması için anjiyoplasti veya KABG yapılabilir.

C. Hipotansiyon

Tanım: Hipotansiyon, kan basıncının normalin altında olmasıdır.

Nedenleri:

• Kan kaybı
• Sıvı kaybı
• Vazodilatasyon (sepsis, ilaçlar)
• Kalp yetmezliği

Tanı:

• Kan basıncının düşük olması (sistolik < 90 mmHg)
• Baş dönmesi, sersemlik
• Bilinç bulanıklığı
• Oligüri

Yönetim:

• Sıvı resüsitasyonu: Sıvı kaybının yerine konması önemlidir.
• Vazopressörler: Kan basıncını yükseltmek için vazopressörler (norepinefrin, dopamin) kullanılabilir.
• Kan transfüzyonu: Kan kaybı durumunda kan transfüzyonu gerekebilir.
• Altta yatan nedenin tedavisi: Sepsis veya kalp yetmezliği gibi altta yatan nedenin tedavi edilmesi önemlidir.

D. Kalp Yetmezliği

Tanım: Kalp yetmezliği, kalbin vücudun ihtiyacını karşılayacak kadar kan pompalayamaması durumudur.

Nedenleri:

• Mevcut kalp hastalığı
• Sıvı yüklenmesi
• Aritmiler
• Miyokardiyal iskemi

Tanı:

• Dispne
• Ortopne
• Paroksismal nokturnal dispne
• Ödem
• Akciğerlerde raller
• EKG değişiklikleri
• Ekokardiyografi (kalp fonksiyonlarının değerlendirilmesi)
• BNP (B-tipi natriüretik peptid) düzeyinde yükselme

Yönetim:

• Oksijen tedavisi: Solunumu desteklemek için oksijen tedavisi verilir.
• Diüretikler: Sıvı yüklenmesini azaltmak için diüretikler (furosemid) kullanılır.
• Vazodilatörler: Kan damarlarını genişleterek kalbin yükünü azaltır (nitratlar).
• İnotroplar: Kalp kasının kasılma gücünü artırır (dobutamin).
• Non-invaziv ventilasyon (NIV): Solunum sıkıntısını azaltmaya yardımcı olabilir.
• Altta yatan nedenin tedavisi: Aritmi veya miyokardiyal iskemi gibi altta yatan nedenin tedavi edilmesi önemlidir.

E. Perikardiyal Efüzyon ve Tamponad

Tanım: Perikardiyal efüzyon, perikard boşluğunda sıvı birikmesidir. Tamponad ise, bu sıvının kalbin dolmasını engelleyerek kalp fonksiyonlarını bozmasıdır.

Nedenleri:

• Cerrahi travma
• Enfeksiyon
• İnflamasyon
• Kanama

Tanı:

• Beck triadı (hipotansiyon, boyun venlerinde dolgunluk, kalp seslerinde azalma)
• Nabız paradoksu (inspirasyon sırasında sistolik kan basıncında >10 mmHg düşüş)
• Ekokardiyografi (perikardiyal efüzyonun ve sağ ventrikül kompresyonunun gösterilmesi)

Yönetim:

• Perikardiyosentez: Perikard boşluğundaki sıvının boşaltılmasıdır.
• Cerrahi drenaj: Tekrarlayan veya karmaşık efüzyon vakalarında cerrahi drenaj gerekebilir.
• Sıvı resüsitasyonu: Kalp doluşunu artırmak için sıvı verilebilir (dikkatli olunmalı).
• Vazopressörler: Gerekirse kan basıncını desteklemek için vazopressörler kullanılabilir.

III. Nörolojik Komplikasyonlar

Göğüs cerrahisi sonrası nörolojik komplikasyonlar, cerrahi travma, anestezi, hipoksi, hipotansiyon ve emboli gibi çeşitli faktörlerden kaynaklanabilir. Bu komplikasyonlar, hastanın iyileşme sürecini olumsuz etkileyebilir ve uzun süreli morbiditeye yol açabilir.

A. Deliryum

Tanım: Deliryum, akut başlangıçlı ve dalgalanan seyirli bilinç ve kognisyon bozukluğudur.

Nedenleri:

• Ağrı
• Uyku bozukluğu
• İlaçlar (opioidler, benzodiazepinler)
• Elektrolit dengesizlikleri
• Hipoksi
• Enfeksiyon

Tanı:

• Bilinç düzeyinde değişiklik
• Dikkat eksikliği
• Oryantasyon bozukluğu
• Halüsinasyonlar
• Ajitasyon

Yönetim:

• Altta yatan nedenin tedavisi: Ağrı, uyku bozukluğu, elektrolit dengesizlikleri, hipoksi ve enfeksiyon gibi altta yatan nedenlerin tedavi edilmesi önemlidir.
• Farmakolojik tedavi: Haloperidol veya quetiapin gibi antipsikotik ilaçlar kullanılabilir.
• Non-farmakolojik tedavi: Oryantasyonu sağlamak için saat ve takvim kullanılması, sakin bir ortam sağlanması, uyku düzeninin sağlanması ve erken mobilizasyon önemlidir.

B. İnme

Tanım: İnme, beyne giden kan akımının kesilmesi sonucu oluşan nörolojik defisittir.

Nedenleri:

• Atrial fibrilasyon
• Karotis arter hastalığı
• Cerrahi sırasında emboli
• Hipotansiyon

Tanı:

• Ani başlangıçlı nörolojik defisit (hemiparezi, afazi, görme bozukluğu)
• Beyin BT veya MRG (iskemik veya hemorajik inmenin gösterilmesi)

Yönetim:

• İskemik inme: Trombolitik tedavi (tPA) veya mekanik trombektomi uygulanabilir.
• Hemorajik inme: Kan basıncının kontrolü, intrakraniyal basıncın düşürülmesi ve cerrahi müdahale gerekebilir.
• Rehabilitasyon: Fizik tedavi, konuşma terapisi ve diğer rehabilitasyon yöntemleri ile hastanın fonksiyonel iyileşmesi sağlanmaya çalışılır.

C. Sinir Hasarı

Tanım: Cerrahi sırasında veya sonrasında sinirlerin hasar görmesi durumudur.

Nedenleri:

• Cerrahi travma
• Sinirlerin gerilmesi veya sıkışması
• Kanama

Tanı:

• Ağrı
• Uyuşma
• Kas güçsüzlüğü
• Sinir iletim çalışmaları (elektromiyografi)

Yönetim:

• Ağrı kontrolü: Analjezikler, antikonvülsanlar veya antidepresanlar kullanılabilir.
• Fizik tedavi: Kas gücünü ve hareket aralığını iyileştirmeye yardımcı olur.
• Cerrahi onarım: Şiddetli sinir hasarı vakalarında cerrahi onarım gerekebilir.

IV. Renal Komplikasyonlar

Göğüs cerrahisi sonrası renal komplikasyonlar, böbreklerin fonksiyonlarını yerine getirememesi durumudur. Bu komplikasyonlar, hipotansiyon, sıvı dengesizlikleri, nefrotoksik ilaçlar ve sepsis gibi çeşitli faktörlerden kaynaklanabilir.

A. Akut Böbrek Hasarı (ABH)

Tanım: ABH, böbrek fonksiyonlarının ani olarak bozulmasıdır.

Nedenleri:

• Hipotansiyon
• Sıvı kaybı
• Nefrotoksik ilaçlar (aminoglikozidler, nonsteroidal antiinflamatuar ilaçlar (NSAİİ))
• Sepsis
• Rhabdomyolizis

Tanı:

• Serum kreatinin düzeyinde yükselme
• İdrar çıkışında azalma (oligüri)
• İdrar analizinde anormallikler

Yönetim:

• Sıvı resüsitasyonu: Hipovolemiyi düzeltmek için sıvı verilir.
• Nefrotoksik ilaçlardan kaçınma: Böbreklere zarar veren ilaçlardan kaçınılmalıdır.
• Diüretikler: Sıvı yüklenmesini azaltmak için diüretikler kullanılabilir.
• Renal replasman tedavisi (RRT): Şiddetli ABH vakalarında hemodiyaliz veya hemofiltrasyon gerekebilir.

V. Gastrointestinal Komplikasyonlar

Göğüs cerrahisi sonrası gastrointestinal (Gİ) komplikasyonlar, cerrahi travma, anestezi, ilaçlar ve beslenme değişiklikleri gibi çeşitli faktörlerden kaynaklanabilir.

A. Paralitik İleus

Tanım: Paralitik ileus, bağırsak hareketlerinin geçici olarak durmasıdır.

Nedenleri:

• Cerrahi travma
• Anestezi
• Opioid analjezikler
• Elektrolit dengesizlikleri

Tanı:

• Karın ağrısı ve şişlik
• Bulantı ve kusma
• Gaz ve gaita çıkaramama
• Karın röntgeninde dilated bağırsak ansları

Yönetim:

• Nazogastrik dekompresyon: Mide ve bağırsaklardaki sıvının ve gazın boşaltılması için nazogastrik tüp yerleştirilir.
• Sıvı ve elektrolit dengesinin sağlanması: Sıvı ve elektrolit kaybının yerine konması önemlidir.
• Opioid analjeziklerin azaltılması veya kesilmesi: Opioidlerin bağırsak hareketlerini yavaşlatıcı etkisi vardır.
• Erken mobilizasyon: Hastanın mümkün olan en kısa sürede ayağa kalkması ve hareket etmesi bağırsak hareketlerini uyarmaya yardımcı olur.

B. Özofagus Fistülü

Tanım: Özofagus ile trakea veya bronş arasında anormal bir bağlantı oluşmasıdır.

Nedenleri:

• Özofagus cerrahisi komplikasyonu
• Tümör invazyonu
• Radyoterapi

Tanı:

• Öksürük
• Aspirasyon pnömonisi
• Siyanoz
• Balgamda yemek artıkları
• Özofagografi (fistülün gösterilmesi)
• Bronkoskopi (fistülün değerlendirilmesi)

Yönetim:

• Beslenme desteği: Total parenteral beslenme (TPN) veya jejunostomi ile beslenme sağlanır.
• Antibiyotik tedavisi: Pnömoni gelişmesini önlemek için antibiyotik tedavisi verilir.
• Fistül kapatılması: Cerrahi veya endoskopik yöntemlerle fistül kapatılabilir.

C. Pankreatit

Tanım: Pankreasın inflamasyonudur.

Nedenleri:

• Cerrahi travma
• İlaçlar
• Safra taşı
• Alkol

Tanı:

• Karın ağrısı
• Bulantı ve kusma
• Amilaz ve lipaz düzeylerinde yükselme
• Karın BT (pankreas inflamasyonunun gösterilmesi)

Yönetim:

• Sıvı resüsitasyonu: Sıvı kaybının yerine konması önemlidir.
• Ağrı kontrolü: Analjezikler kullanılabilir.
• Beslenme desteği: Ağızdan beslenme kesilir ve total parenteral beslenme (TPN) başlanabilir.
• Altta yatan nedenin tedavisi: Safra taşı varsa cerrahi olarak çıkarılması gerekebilir.

VI. Diğer Komplikasyonlar

A. Derin Ven Trombozu (DVT) ve Pulmoner Emboli (PE)

Tanım: DVT, derin venlerde kan pıhtısı oluşmasıdır. PE ise, bu pıhtının akciğerlere gitmesi ve pulmoner arterleri tıkamasıdır.

Nedenleri:

• Cerrahi
• Immobilizasyon
• Hiperkoagülabilite

Tanı:

• Bacakta ağrı, şişlik ve kızarıklık (DVT)
• Ani başlangıçlı dispne, göğüs ağrısı ve taşikardi (PE)
• D-dimer düzeyinde yükselme
• Alt ekstremite venöz doppler ultrasonografi (DVT)
• Pulmoner anjiyografi veya BT anjiyografi (PE)

Yönetim:

• Antikoagülan tedavi: Heparin, enoksaparin veya warfarin gibi antikoagülan ilaçlar kullanılır.
• Trombolitik tedavi: Hayatı tehdit eden PE vakalarında trombolitik tedavi (tPA) uygulanabilir.
• Vena kava filtresi: Antikoagülan tedavinin kontrendike olduğu durumlarda vena kava filtresi yerleştirilebilir.
• Erken mobilizasyon: Hastanın mümkün olan en kısa sürede ayağa kalkması ve hareket etmesi DVT riskini azaltır.
• Pnömatik kompresyon cihazları: Bacaklara uygulanan pnömatik kompresyon cihazları kan akışını hızlandırarak DVT riskini azaltır.

B. Enfeksiyonlar

Tanım: Cerrahi alan enfeksiyonları, pnömoni, üriner sistem enfeksiyonları ve kateter ilişkili enfeksiyonlar gibi çeşitli enfeksiyonlar göğüs cerrahisi sonrası sık görülebilir.

Nedenleri:

• Cerrahi sırasında kontaminasyon
• İmmünosupresyon
• İnvaziv girişimler (kateterler, tüpler)

Tanı:

• Ateş
• Lökositoz
• Cerrahi alanda kızarıklık, şişlik ve akıntı (cerrahi alan enfeksiyonu)
• Öksürük, balgam ve göğüs röntgeninde infiltrasyon (pnömoni)
• Dizüri, pollaküri ve idrar analizinde lökositüri (üriner sistem enfeksiyonu)
• Kan kültürü pozitifliği (kateter ilişkili enfeksiyon)

Yönetim:

• Antibiyotik tedavisi: Etken mikroorganizmaya uygun antibiyotik tedavisi başlanmalıdır.
• Cerrahi drenaj: Cerrahi alan enfeksiyonlarında apse varsa drenaj yapılmalıdır.
• Kateterlerin çıkarılması: Kateter ilişkili enfeksiyonlarda kateterlerin çıkarılması gerekebilir.
• Enfeksiyon kontrol önlemleri: El hijyeni, izolasyon önlemleri ve steril tekniklerin uygulanması enfeksiyonların yayılmasını önlemeye yardımcı olur.

C. Ağrı

Tanım: Göğüs cerrahisi sonrası ağrı, önemli bir sorundur ve hastanın solunumunu, mobilizasyonunu ve genel iyileşme sürecini olumsuz etkileyebilir.

Nedenleri:

• Cerrahi travma
• Sinir hasarı
• Tüp torakostomi

Tanı:

• Hastanın ağrı şikayeti
• Ağrı skalası değerlendirmesi

Yönetim:

• Multimodal analjezi: Opioidler, nonsteroidal antiinflamatuar ilaçlar (NSAİİ), parasetamol ve lokal anestezikler gibi farklı analjeziklerin kombinasyonu kullanılabilir.
• Epidural analjezi: Epidural kateter yoluyla lokal anestezik ve opioidlerin verilmesi etkili bir ağrı kontrol yöntemidir.
• İnterkostal sinir blokları: İnterkostal sinirlere lokal anestezik enjeksiyonu ağrıyı azaltmaya yardımcı olur.
• Hasta kontrollü analjezi (HKA): Hastanın kendi kendine ağrı kesici ilaç vermesini sağlayan bir yöntemdir.

Sonuç

Göğüs cerrahisi YBÜ'sünde karşılaşılan komplikasyonlar, morbidite ve mortaliteyi önemli ölçüde etkileyebilir. Bu nedenle, bu komplikasyonların erken teşhisi ve uygun yönetimi, hastaların iyileşme sürecini iyileştirmek için kritik öneme sahiptir. Bu yazıda, göğüs cerrahisi YBÜ'sünde en sık karşılaşılan komplikasyonları ve bunların yönetim stratejilerini ayrıntılı olarak inceledik. Sağlık profesyonellerinin bu bilgileri kullanarak hastalarına en iyi bakımı sunmaları ve olası komplikasyonları en aza indirmeleri hedeflenmektedir.